Chinese Dictionary | 华文词典

神童
 
En
shén tóng
  • child prodigy

神童 shén tóng

神童
1 聪慧异常的幼童。《三国演义.第六九回》:「子春反覆辩难,辂对答如流。从晓至暮,酒食不行。子春及众宾客,无不叹服。于是天下号为『神童』。」《儒林外史.第四七回》:「他自小七八岁上,就是个神童。后来经史子集之书,无一样不曾熟读。」

Dao Chinese Dictionary

Chinese to English; Chinese to Chinese: Stroke Order; Character Decomposition