Chinese Dictionary | 华文词典

 
En
kuài

kuài

1 积存木柴、干草或粮食等的地方。《史记.卷四三.赵世家》:「十二年,邯郸廥烧。」《新唐书.卷二○三.文艺传下.李频传》:「方岁饥,频发官廥庸民浚渠。」
1 储藏。《新唐书.卷九八.韦挺传》:「挺以方苦寒,未可进,遂下米台侧,廥之,待冻泮乃运以为解。」

Dao Chinese Dictionary

Chinese to English; Chinese to Chinese: Stroke Order; Character Decomposition